Every morning I get up at 8 o`clock. I wash my hands and brush my teeth. I dress, then I  have breakfast  and go to school.  We have four or five lessons at school. 

 I have  my lunch there. Then  I come home at four o`clock.  I have a rest. Then I play games. In the evening I have dinner with my family. I go to bed at ten o`clock.

 

1.Հաշվի՛ր:

500 : 10 + 90 x 5 =500

600 : 10 + 8 x 8 =124

490 : 7 + 9 x 7 =133

 

45 + (90 x 5 ) =495

540 : (27 : 3 ) = 60

18 + (40 x 8 ) =  338

 

160 : 4: 2 =20

200 : 2 : 5 =20

400 : 2 : 10 =20

 

2.Աղյուսակը լրացրո՛ւայնպես, որստանասմոգականաղյուսակ:

240	310	230
250	260	270
290	210	280

180	320	340
440	280	120
220	240	380

 

3.Լրացրո՛ւ դատարկվանդակները:

2	3	4	5
4	6	8	10
2	3	4	5
4	9	16	25

 

2	3	4	5
5	7	9	11

 

4.Քառակուսուպարագիծը280սմէ: Գտիրքառակուսուկողմիերկարությունը:

280:4=70

P=70սմ

Հավասարակողմեռանկյանպարագիծը 210սմէ: Գտիրեռանկյանկողմիերկարությունը:

210:3=70

P=70սմ

 

1. Հաշվի՛ր:
2445+350=2795 4920-110=4810
6142+345=6487 9655-231=9424
8842+154=8996 8764-252=8512
6324+374=6698 7565-232=7333

2. Հաշվի՛ր
226×5=1130 462×6=2772
707×5=3535 327×2=654
255×4=1020 540×9=4860

3. Թվերը գրի՛ր թվանշաններով:
.հազար չորս հարյուր քառասուներկու1442
.յոթ հազար վեց հարյուր երեսունինը7639
. ութ հազար չորս հարյուր վաթսունութ8468
. ինը հազար յոթանասունյոթ9077
. երեք հազար վեց հարյուր հիսուն3650
.երկու հազար հարյուր տասնհինգ2115
.յոթ հազար հիսուն7050
4. Կազմի՛ր արտահայտությաւններ և հաշվի՛ր գումարը։
Թղթադրամ Քանակը Քանակը քանակը
2 հատ 100000 4 հատ
200000 9 հատ
450000
4 հատ80000 9 հատ
180000 3 հատ
60000
3 հատ
30000 4 հատ
40000 10 հատ
100.000
2 հատ
10000 3 հատ
15000 4 հատ
20000

5 հատ
10000 7 հատ
14000 3 հատ
6000
1 հատ
1000 2 հատ
2000 1 հատ
1000
Ընդամենը 88000

5. Հաշվի՛ր
480:80+(54-240:60):50=7
90×9-50x(360-40×9)=810
24×0-0x56-0:56=0
360x(42-7×6)+87:1=87

 

ԱՆԲԱՆ ՀՈՒՌԻՆ

Լինում է, չի լինում մի կնիկ։ Էս կնիկը մի աղջիկ է ունենում՝ անունը Հուռի։ Մի ծույլ, անշնորհք աղջիկ։ Օրը մինչև իրիկուն պարապ-սարապ նստած։

Բանն ինչ կանեմ՝ կեղտոտ է.
Բամբակը կորիզոտ է։
Մաստակ պիտի, որ ծամեմ,
Կըտերը տիտիկ անեմ,
Անցնողին մըտիկ անեմ.
Ուտեմ, խմեմ,
Մըթնի, քընեմ։

Հարևանները անունը դնում են Անբան Հուռի։ Ինչ մերն է՝ աղջկանը գովելով ման է գալի, լիդըր գզող, լիդըր մանող, համ խճճող, համ խճուճը հանող, ձևող-կարող, հունցող-թխող, եփող-թափող, մի խոսքով՝ հուրի-հրեղեն, մատները ոսկի։

Էս գովասանքը գնում մի երիտասարդ վաճառականի ականջն է ընկնում։ Էս երիտասարդ վաճառականն ասում է՝ իմ ուզածն էլ հենց սա է, որ կա։ Գլխապատառ գալիս է անբան Հուռիին ուզում է, հետը պսակվում, տանում իրենց տունը։ Մի քանի ժամանակից ետը մի տասը-քսան բեռը բամբակ, է առնում տալիս կնկանը, թե՝ գնում եմ հեռու տեղեր առուտուրի, դու էլ էս բամբակը գզի, մանի, գամ տանեմ ծախեմ, հարստանանք։

Անբան Հուռին է, իրեն համար մաստակ ծամելով ման է գալի։ Մի օր էլ գետի ափովն անց կենալիս լսում է, որ գորտերը կըռկըռում են։

—Փե՛փել… Կե՛կել… Փե՛փել… Կե՛կել…

— Վո՜ւյ, աղջի Փեփել, Կեկել,— ձեն է տալի անբան Հուռին,— որ բամբակը բերեմ ձեզ տամ՝ կգզեք…

— Բե՛ր, բե՛ր, բե՛ր…

Անբան Հուռին ուրախանում է։ Գնում է բամբակը կրում բերում ածում գետը։

— Դե գզեցեք, մանեցեք։ Մի քանի օրից ետ կգամ, մանածը կտանեմ, որ ծախենք։

Գնում է մի քանի օրից ետ է գալի։ Գորտերը էլի կռկռում են.

— Փե՛փել-Կեկել… Փե՛փել-Կեկել…

— Աղչի Փեփե՜լ, Կեկել, դե մանածը բերեք։

Գորտերը շարունակում են կռկռալ, իսկ մանածը չեն բերում։ Հուռին մին էլ որ նայում է, աչքովն ընկնում է գետի ափերին ու քարերին փաթաթված կանաչ մուռը։

— Վո՜ւյ,— ասում է,— քոռանամ ես, տե՛ս, համ գզել ու մանել են, համ խալիչա են գործել իրենց համար։

Ձեռը ճակատին է դնում ձեն տալի.

— Դե որ խալիչա եք գործել, մեր բամբակի փողը բերեք։— Ձեն է տալի ու ոտը փոխում է, մտնում ջուրը։ Հանկարծ ոտը առնում է մի կոշտ բանի։ Հանում է տեսնում՝ մի կտոր ոսկի։ Փեփելին ու Կեկելին շնորհակալություն է անում, ոսկու կտորը փեշը դնում, գալիս տուն։ Մարդն էլ առուտուրի տեղիցն է գալիս։ Գալիս է տեսնում՝ իրենց թարեքին մի մեծ ոսկու կտոր։

— Այ կնիկ, էս ի՞նչ ոսկի է։

Թե՝ բա չես ասիլ բամբակը Փեփելի ու Կեկելի վրա ծախեցի. բամբակի փողն է։

Մարդը ո՜նց է ուրախանում, էնպես էլ դուք ուրախանաք։ Զոքանչին հրավիրում է, ընծաներ է տալի, գովում է, շնորհակալություն է անում, որ էնպես խելոք, շնորհքով, աշխատասեր աղջիկ է մեծացրել։ Քեֆ է սարքում, նստում են քեֆի։

Զոքանչը խորամանկ կին է լինում։ Իմանում է, թե բանը ինչպես է պատահել. վախենում է փեսեն էլի աղջկանը գործ հանձնի, ու գաղտնիքը բացվի։ Քեֆի լավ ժամանակը մի բզեզ է ներս մտնում ու բըռռացնելով պտտվում սենյակում։ Էս զոքանչը վեր է կենում գլուխ է տալի բզեզին։ Ասում է.

— Բարով եկար, մորքուր ջան, ո՜նց ես. ո՜րտեղ ես, էսքան ժամանակ չես երևում… Ախր քեզ ո՞վ էր ասում էդքան բան անես, որ էդ օրն ընկնես…

Փեսեն մնում է զարմացած։ Ասում է.

— Այ մեր, խելագարվեցի՞ր, քեզ ի՞նչ պատահեց. էդ բզեզին էդ ի՞նչ ես ասում, մորաքո՞ւրս որն է…

Զոքանչը թե.

— Այ որդի, քեզանից ինչ թաքցնեմ, դու էլ իմ որդին ես։ Չես ասիլ էս բզեզն իմ մորաքույրն է։ Խեղճը շատ աշխատասեր կնիկ էր։ Ամբողջ օրն աշխատում էր, շատ աշխատելուց կուչ եկավ, պստիկացավ, էնքան պստիկացավ, որ դառավ բզեզ։ Մեր ցեղն էսպես է։ Շատ աշխատասեր ենք։ Բայց աշխատելուց պստիկանում, բզեզ ենք դառնում։

Էս որ փեսեն լսում է, վախից քիչ է մնում պռոշը ճաքի, էն է լինում որ էն, արգելում է Հուռիին ձեռն էլ բանի չտա, որ մորքուրի նման բզեզ չդառնա Continue reading →

Елочка

Каждую осень деревья вспоминают о ёлочке
и дарят ей подарки. Осина дарит красивые фонарики. Клён роняет оранжевые звёздочки. Ива засыпает
ёлочку золотыми рыбками.
И стоит ёлочка счастливая. Раскинула зелёные лапки, а на ладошках лежат разные подарки.