Վիլյամ Սարոյան «Հյուսնիպատմությունը»
Опубликовано 06.09.2021
Լյուսի տատիս իմացածհեքիաթներին վերջ չկար:
Ահա դրանցից մեկը, որնապացուցում է, թեհուսահատությունը պարզապեսանհեթեթություն է: Այսպատմությունը հյուսնի մասին է, ովապրել է հարյուրավոր տարիներառաջ: Օրերից մի օր, տունվերադառնալիս, ընկերներից մեկըկանգնեցնում է նրան և հարցնում.
– Եղբայրս, դեմքդ ինչո՞ւ է թթված: Բա՞ն է պատահել:
– Եթե իմ տեղը լինեիր, – պատասխանում է հյուսնը, – դու էլայս օրին կլինեիր:
– Ի՞ն չ է եղել, – հետաքրքրվում էընկերը:
– Մինչև առավոտ, – ասում է հյուսնը, – թագավորի հրամանով պետք էտասնմեկ հազար տասնմեկհարյուր տասնմեկ գրվանքափայտի լավագույն սղոցուքը տանեմպալատ, թե չէ գլխիցս կզրկվեմ:
Ընկերը ժպտում է և գրկում նրան:
– Ասում է, – սիրելի ընկերս, – միհուսահատվիր: Արի գնանք, ուտենք-խմենք և վաղվա մասինմոռանանք: Հույսդ երբեք միկորցրու:
Գնում են հյուսնի տուն և տեսնում, որ նրա կինն ու երեխաներընույնպես լուրն առել են և լացուկոծեն անում: Ընկերը նրանց էլ էհորդորում, որ չվշտանան և բոլորըմիասին սկսում են ուտել, խմել, ուրախ-ուրախ զրուցել, երգել ուպարել:
Խնջույքի կեսին հյուսնի կինըվերսկսում է. – Խեղճ ամուսինս, առավոտյան զրկվելու ես գլխիցդ, իսկ մենք զվարճանում ենք:
– Ա՜խ, և ոչ մի հույս չկա:
– Մի՛ տանջվիր, – ասում է հյուսնը, – ամեն ինչ զուր է:
Եվ շարունակում են ուտել, խմել, երգել ու պարել:
Երբ լույսը ճեղքում է խավարն ուսկսվում է օրը, բոլորը լռում են՝սարսափով ու վշտով համակված: Թագավորի մարդիկ գալիս ևկամացուկ թակում են հյուսնի տանդուռը:
Հյուսնը հառաչում է.
– Այժմ գնում եմ մեռնելու:
Եվ բացում է դուռը:
– Հյուսն, – ասում են հյուրերը, – թագավորը մեռել է:
Նրա համար դագաղ սարքիր:
Հարցեր և առաջադրանքներ
- Ի՞նչ սովորեցրեց քեզ այսառակը: Քո կարծիքով, ո՞րն էայս առակի հիմնականասելիքը:Առակը սովորեցնում է,որ չպետք է հուսահատվել և չպետք է հանձնվել :
2.Բնութագրի՛ր թագավորին
Թագավորը չար էր,որով հետև եթե հյուսնը չկատարեր իր ասածը նա կթռցներ հյուսնի գլուխը:
