աշխատանք գիրք տետրից

գրիր ցանկություներ որոնք չեիր
ուզենա կատարվի
այնպես եմ ուզում որ խաղային ժամը հավեռժական վերջանա
այնպես եմ ուզում որ խաղալիքները ես չստեղծեմ
այնպես եմ ուզում որ կոնֆետները ես չմտածեի
այնպես եմ ուզում որ ծաղիկները տանանը չաճեն

գրիր բառեր որոնք պատասխխանեն ինչպիսի հարցերին

զվարճալի և հետաքրքիր խաղալիքներով խաղալ
հաճույքով աշխատել
բարձր և խռխռալով ծիծաղել
համեղ պատրաստել

մեկ բառով գրիր
արծաթից շինած-ածաթյա
ոսկուց շինած-ոսկեա
պղնձից շինած-պղնձյա
փայտից շինած-թայտե
բրդից պատրաստված-բրդեա
որ մասնիկն ավելացավ յա և եա

SEASONS

Winter is the beginning of a year. It is the coldest season of the year. Days are
short and nights are long in winter. It often snows in winter.
Nature wakes up in spring. It’s warmer in spring than in winter. Snow melts
and birds begin to sing. You can see small green leaves in trees and the first
flower of spring, the snowdrop.
Summer is the hottest season of the year. In summer days are longer and
nights are shorter than in spring.
Autumn has got a lot of colours. Leaves are yellow, brown and red in autumn. It’s
colder in autumn than in summer. It isn’t sunny in autumn. It often rains in autumn.

Джанни Родари ,,Страна, где нет ничего острого’’

Джованнино-Бездельник очень любил путешествовать. Путешествовал он, путешествовал и оказался в удивительной стране, где дома строили без углов — они были круглые. И крыши тоже ставили не углом, а плавно закругляли. Вдоль дороги, по которой шел Джованнино, тянулась живая изгородь из кустов роз, и ему, конечно, захотелось вдеть одну розу в петлицу своей курточки. Он собирался осторожно, чтобы не уколоться о шипы, сорвать цветок, как вдруг заметил, что шипы нисколечко не колются, — они, оказывается, вовсе не острые и только слегка щекочут руку. — Чудеса, да и только! — удивился Джованнино. В ту же минуту из-за куста с розами появился городской стражник, и, очень вежливо улыбаясь, спросил его: — Вы, должно быть, не знаете, что нельзя рвать розы? — Мне очень жаль… Я не подумал… — Тогда вам придется заплатить только половину штрафа, — сказал стражник все с той же приветливой улыбкой и стал выписывать квитанцию. Джованнино заметил, что карандаш у него был не заточен — совсем тупой, и спросил стражника: — Простите, а можно взглянуть на вашу саблю? — Пожалуйста, — ответил тот и протянул Джованнино свою саблю. Она тоже оказалась не острой, а тупой. — Так, что же это за страна такая? — удивился Джованнино. — Куда я попал? Здесь все так странно! — Это страна, где нет ничего острого, — объяснил стражник, и так вежливо, что все его слова надо было бы писать только с заглавной буквы. — А как же гвозди! — удивился Джованнино. — Они ведь должны быть острыми! — Мы давно уже обходимся без них. Ведь есть клей! А теперь, будьте добры, дайте мне две пощечины. Джованнино широко открыл рот, будто собирался проглотить сразу целый торт. — Что вы! — воскликнул он наконец. — Я вовсе не хочу оказаться в тюрьме за оскорбление городского стражника. Уж если на то пошло, так это я должен получить две пощечины, а не вы. — Но у нас так принято, — любезно объяснил стражник, — полный штраф — это

четыре пощечины, а половина штрафа — две. — Две пощечины — стражнику? — Стражнику. — Но это ужасно несправедливо! Так нельзя! — Конечно, несправедливо! Конечно, так нельзя! — ответил стражник. — Это настолько несправедливо и ужасно, что люди, чтобы не давать пощечин ни в чем не повинным стражникам, просто не делают ничего такого, что запрещается законом и за что нужно брать штраф. Ну, так я жду — дайте мне две пощечины! И в другой раз, синьор путешественник, вы, конечно, будете осторожнее, не так ли? — Но я не хотел бы даже ущипнуть вас за щеку, не то что ударить! — В таком случае я вынужден проводить вас до границы и предложить покинуть нашу страну! И Джованнино, вынужден был покинуть страну, где нет ничего острого. Однако он до сих пор все еще мечтает вернуться туда, чтобы жить по самым вежливым законам на свете, среди самых воспитанных людей, в домике, где нет ничего острого.

изгородь -ցանկապատ

Вопросы:

§ Понравилась ли тебе сказка?
Да мне панрася скацка патамушто мне тже захателас папаст в ету страну (почему?)

§ В чем мораль сказки?
што нелзя атарват цжеток
§ Kак зовут главного героя сказки?
глажножа гироя скаски назижаеца Джованино

§ Опишите главного героя.
любит путишесвават по странам
и немношко наивный

§ Опишите стражника.
стражник умный знает как викрчыватца из любой ситуаци

§ В какой стране он оказался?
он оказался в сране где нет нечежо отрово

§ За что его хотели оштрафовать?
зато што атарвал розу

§ Какой штраф должен был заплатить герой?
герой должен был заплатить две подшочины гарацкому стражнику

§ Какой была сабля стражника?
у стражника сабля была тупои

§ Почему герой покинул
потомушто он не оплатил штраф

§ Хотели бы вы побывать в этой стране?
я бы очен хател там побыт мне там било очен интересно

§ Что необычного и интересного было в городе
дома били небичние рози необичние и штраф необиычнй

Ջանի Ռոդարի»Երկիր, որտեղ ոչ մի սուր բան չկա»

Ջովանինոն շատ էր սիրում ճանապարհորդել: Ճամփորդեց-ճամփորդեց, մի օր էլ հայտնվեց այնպիսի երկրում, որտեղ ոչ մի սուր բան չկար: Տներն այդ երկրում կառուցված էին առանց սուր անկյունների, նրանք կլոր էին: Շենքերի տանիքներն էլ էին կլոր:

Ճանապարհի կո□քին, որտեղով քայլում էր Ջովանինոն, թփերի ու վարդերի պուրակ կար: Ջովանինոն որոշեց մի վար□ քաղել և զարդարել իր բաճկոնը: Նա զգուշությամբ ուզում էր պոկել վարդը, որպեսզի մատը չծակի, բայց տեսավ, որ վարդը փուշ չունի, ուրեմն՝ իր մատը չի ծակի: Այդ ժամանակ թփերի ետևից հայտնվեց քաղաքային պարեկը և ժպտալով հարցրեց Ջովանինոյին.

-Դուք երևի չգիտե՞ք, որ չի կարելի վարդ քաղել:

-Ներեցեք ինձ … ես չմտածեցի, որ…

-Այդ դեպքում Դուք պետք է վճարեք տուգանքի կեսը,- ասաց պարեկը և սկսեց գրել անդորրագիրը:
Ջովանինոն հանկարծ նկատեց, որ պարեկի գրիչը սուր չէ, և խնդրեց ցույց տալ այն:

— Խնդրեմ ,- ասաց պարեկը և մեկնեց գրիչը:

Գրիչը, ինչպես նաև պարեկի թուրը , ամենևին սուր չէին , դրանք բութ էին բութ:

— Սա ի՞նչ երկիր է, այստեղ ամեն ինչ տար□րինակ է:

Այստեղ ոչ մի սուր բան չկա,- բացատրեց պարեկը:

-Իսկ մե՞խը,- հարցրեց Ջովանինոն,- չէ ՞ որ այն պետք է սուր լինի:

-Մենք մեխ չենք օգտագործում: Մեխի փոխարեն սոսինձ ենք օգտագործում: Իսկ հիմա բարի եղեք ինձ երկու անգամ ապտակել:

Զարմանքից Ջովանինոյի բերանը բաց մնաց.

-Ո՛չ, ո՛չ, ի՞նչ եք ասում, ես չեմ ուզում հայտնվել բանտում, եթե այդպես է, ես պատրաստ եմ երկու ապտակ ստանալ:

-Բայց մեզ մոտ այդպես է ընդունված. լրիվ տուգանքը՝ չորս ապտակ, կեսը՝ երկու,- պատասխանեց պարեկը:

-Երկու ապտակ պարեկի՞ն:

-Այո՛:

-Բայց դա իրավացի չէ, այդպես չի կարելի:

-Իհարկե արդարացի չէ. այդպես չի՛ կարելի :

-Իհարկե արդարացի չէ, և որպեսզի այդպես չլինի, ոչ ոք օրենքը չի խախտում: Դե, ես սպասում եմ. տվեք ինձ երկու ապտակ և մյուս ան□ամ ավելի զգույշ եղեք:

-Բայց ես չեմ ուզում ձեզ ապտակել:

-Այդ դեպքում ես ստիպված եմ ձեզ առաջարկել լքել մեր երկիրը:

Եվ Ջովանին ստիպված եղավ հեռանալ այն երկրից, որտեղ ոչ մի սուր բան չկար: Բայց նա երազում էր վերադառնալ այնտեղ և ապրել ամենաօրինակելի օրենքներով և ամենադաստիարակված մարդկանց հետ:

Տեքստի չորս բառերում տառի փոխարեն վանդակ է դրված, դո՛ւրս գրիր այդ բառերը՝ լրացնելով բաց թողած տառերը:
անգամ, տարօրինակ, վարդ, կողքին:
Ի՞նչ է նշանակում պուրակ բառը.
ա/բանջարանոց
բ/արտ
գ/զբոսայգի +
դ/ծաղկի խանութ
3.Լրացրո՛ւ առած-ասացվածքները՝ օգտվելով տրված բառերից՝ զորությունը, սովորիր, գտածը, այսօրվա

ա/Ինձ համար արա, քեզ համար սովորիր :
բ/ Խաչն իմն է զորությունը ես գիտեմ:
գ/Փողոցում գտածը փողոցում էլ կկորցնես:
դ/այսօրվա գործը վաղվան չեն թողնի:

5.Տեքստից դուրս գրի՛ր մեկական պատմողական և հարցական նախադասություն:
-Դուք երևի չգիտե՞ք, որ չի կարելի վարդ քաղել: Եվ Ջովանին ստիպված եղավ հեռանալ այն երկրից, որտեղ ոչ մի սուր բան չկար
6. Տուգանք, զգուշություն, քաղաքային, արդարացի բառերը ածանցավոր բառեր են, առանձնարու ածանցները, ապա այդ ածանցներով կազմիր նոր բառեր։

7.Ինչպիսի՞ երկրում էր հայտնվել Ջովանինոն:
Զովանինոն հայտնվել եր այնպիսի տարօրինակ երկրում, որտեղ ոչ մի սուր բան չկար:

8.Ի՞նչ տուգանք նշանակեց պարեկը: Նմանատիպ մի տուգանք էլ դու մտածի՛ր:
Պարեկը որպես տուգանք երկու ապտակ նշանակեց:
եթե խաղտել ես կանոնը, ուրեմն պետ ք է թռնես 200 անգամ մեկ ոտքի վրա:
9.Ինչո՞ւ էր ստիպված Ջովանինոն լքել այդ երկիրը.

ա/որովհետև վճարել էր տուգանքը
բ/որովհետև պարեկը արդարացի էր
գ/որովհետև խախտեց այդ երկրի օրենքը +
դ/որովհետև միամիտ էր

10.Կուզեի՞ր Ջովանինոյին հետ գնալ այդ երկիր:
ես կուզենայի գնալ այդ երկր:
11. Ինչպիսի՞ երկրում կուզեիր ապրել, 5-10 նախադասությամբ նկարագրիր այդ երկիրը: Գրիր այնպես, որ պատումդ լինի հետաքրքիր ու անկեղծ:
Ես կուզենաի հայտնվել մի երկրում, որտեղ ամեն ինչ կլոր է: Ինձ հետաքրքիր կլիներ տեսնել կլոր տները,մեքենաները, ծառերը: ես կուզենաի ունենաալ իմ կլոր տունը սեփական և իմ մեքենան: Բայց հետաքրքիր կլիներ արդյո՞ք մարդիկ էլ կլինեին կլոր այդ երկրում: Կլոր տանը կլոր սեղանին կլոր պիցայի տուփից հանեին կլոր պիցայի կլոր կտորներ….

Ամսագրեր
Մի անգամ գնացքով գնում էի մի սինյորի հետ, որը նստեց Տերոնտոլում: Նա իր հետ ուներ վեց ամսագիր: Եվ նա սկսեց կարդալ դրանք: Նախ՝ կարդաց առաջին ամսագրի առաջին էջը, հետո՝ երկրորդ ամսագրի առաջին էջը, հետո՝ երրորդ ամսագրի առաջին էջը և այդպես շարունակ մինչև վեցերորդը:  Այնուհետև նա սկսեց կարդալ առաջին ամսագրի երկրորդ էջը, հետո երկրորդ ամսագրի երկրորդ էջը, հետո երրորդի երկրորդ էջը և այդպես շարունակ… Հետո կարդաց առաջին ամսագրի երրորդ էջը, անցավ երկրորդ ամսագրի երրորդ էջին…Նա կարդում էր ուշադիր, խորազնին և նույնիսկ դուրս էր գրում որոշ բաներ:
Հանկարծ մի սարսափելի միտք ծագեց գլխումս. «Եթե այդ ամսագրերի էջերի քանակը նույնն է, դա լավ է: Բայց ի՞նչ կլինի, եթե մի ամսագրում լինի 16 էջ, մյուսում՝ 24, իսկ երրորդում՝ ընդամենը 8: Ի՞նչ կանի այս անբախտ սինյորը այդ դեպքում»:
Բարեբախտաբար, նա իջավ Օրտում, և ես ներկա չեղա այդ ողբերգությանը:

Ի՞նչ կմտածեիր, եթե գնացքում դու լինեիր:
Եթե գնացքում ես լինեի՝ հաստատ կհարցնեի ինչու է նա այդպես վարվում, գուցե ստանայի հետաքրքիր պատասխան:

Երբևէ մտածե՞լ ես այնպիսի բաների մասին, որոնց մասին քո կարծիքով ուղղակի խենթություն է մտածել, գրիր քո տարօրինակ մտքերից:
Ես մտածել եմ և գրել պատմություն այդ մասին:Պատմությանս վերնագիրն է՝
<>:
Ես այն գրել եմ երեք ամիս առաջ, այն շատ ծիծաղելի է:Այնտեղ եղբայրներիս հետ մեր կատարած խենթություններից եմ խոսում, օրինակ ինչպես ենք սպիտակ ձանձրալի պատը նկարազարդում գունավոր մատիտներով, հայելու վրա ինչպես է փոքրիկ եղբայրս շոկոլադով իրեն բեղեր նկարում…Մի խոսքով մեր խենթ արվեստագետ եղբայրների արկածներից: Ասեք որ զվարճալի է, հատկապես ծնողներիս դեմքը գլուխգործոցները բացահայտելուց: 🙂